انسان، عُصاره ی عُصاراتِ کائنات است. انبیا و اولیا، عصاره ی انسان وانسانیتند. ومهدى(علیه السلام)، عصاره انبیا و اولیاست. این است که میان او و پیامبران بجز امر (غیبت)- شباهتهاى دیگرى نیز هست، و پاره اى از ویژگی هاى پیامبران در مهدى (علیه السلام) متجلّى است.
رى، مهدى، ولى اعظم، و سرّ اکبر است. او ذخیره الهى، وبقیةُ الله، وخلاصه تجلّیات گذشته است. اگر ذخایر وامکانات پیامبران سَلَف، در نزد او باشد، اگر همه اسرار جهان پیش او مکشوف بوَد، اگر ودایع اولیا در خدمت او گرد ید، همه درست است و به جا. در احادیث، خصوصیاتى از پیامبران یاد شده است، که در قائم آل محمد(صلى الله علیه وله وسلم) هست:
از حضرت آدم (علیه السلام)ـ طول عمر.
از حضرت نوح(علیه السلام) ـ طول عمر.
از حضرت ابراهیم(علیه السلام) ـ پنهان بودن ولادت و دورى از مردم.
از حضرت موسى(علیه السلام) ـ پنهان بودن ولادت و غیبت از قوم، هیبت و شکوهمندى.
از حضرت یوسف(علیه السلام)ـ زیبایى، جود، حضور در میانِ مردم و شناخته نشدن.
چنانکه براردان یوسف(علیه السلام) او را مى دیدند و نمى شناختند، تا آنکه خویش را معرفى کرد.
از حضرت صالح(علیه السلام) ـ غیبت از قوم.
از حضرت داود(علیه السلام) ـ قضاوت کردن به حکم داودى.
احکام داودى معروف است. حضرت داود(علیه السلام) بر طبق علم خود به واقع، حکم مى کرد، ومنتظر بیّنه وشاهد نمى ماند.
از حضرت سلیمان(علیه السلام) ـ جهاندارى و حشمت سلیمانى.
از حضرت ایوب(علیه السلام) ـ برخوردارى از فرج و گشایش پس از گرفتارى.
مشاهده کامل در ادامه مطلب...
ادامه مطلب |
منوی اصلی
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
